Life in the north

Vorig berichtje heb ik al een beetje uitleg gegeven over mijn ervaring hier in het noorden van Canada. Ik zal proberen dit verder te updaten in dit bericht; mijn werk is niet super interessant, dus daar zal ik niet teveel over uitwijden, maar vooral mijn vrijetijdsbestedingen hier zijn best heel erg okay. Toen ik aan mensen vertelde dat ik naar Hay River ging, een plekje met 3000 inwoners, zei iedereen en vooral Canadese vrienden, dat ik hartstikke gek was om hier in een caravan in de bush te gaan wonen. Toch is het echt niet zo slecht hier, er wordt van alles georganiseerd en gedaan en anders kan je zelf altijd nog iets organiseren. Tot nu toe heb ik me dus nog helemaal niet verveeld, ik denk zelfs dat dit de leukste plek is waar ik in Canada ben geweest en ik heb al aardig wat gezien. Vandaar dat het ook zo lang geleden is dat ik iets gepost heb, ik heb het te druk met leuke dingen doen om mn blog te schrijven.

Het werk hier bij Northern Farm Training Institute (NFTI) is heel afwisselend, waardoor het goed vol te houden is. Mijn officiële opdracht is om een winkel te openen waarin we zaden, pootgoed, kunstmest, straks planten, baby dieren en nog veel meer verkopen. Het is een los bedrijf naast NFTI, dus ik moet alles vanuit het niks opzetten, dus ook inventaris, boekhouding etc. De winkel ging afgelopen week officieel open, dus dat was heel erg leuk en er was zoveel aandacht! Totdat wij open gingen moesten mensen naar Alberta rijden om simpele dingen zoals kunstmest of dierenvoer te kopen. Ik zit relatief dicht bij de grens en voor ons is het al 5 uur rijden, sommige kleine gemeenschappen moeten eerst vliegen met een helikopter of bushvliegtuig om uit hun gebied te komen, daarna is het nog meer dan een dag rijden naar beneden; onze winkel scheelt dus in ieder geval een paar uur voor deze mensen. Hier bij NFTI worden cursussen gegeven over tuinieren en boeren in het noorden, mensen vanuit overal in het noorden komen naar ons toe om te leren hierover, aangezien ons seizoen veel korter is als in het zuiden. De producten waar deze mensen tijdens de cursussen over leren verkopen we in de winkel, zodat ze gelijk aan de slag kunnen. Ik mag naast winkelspul ook helpen met de cursussen, samen hebben we een lesprogramma voor lokale scholen bedacht en nog veel meer; erg leuk dat ze me hier de kans geven om me te verdiepen in dingen die ik leuk vind. Daarnaast breng ik een groot deel van de dag door met het helpen op de boerderij, dus plantjes planten, onkruid wieden, dieren voeren en verzorgen etc. Niet dat ik dit erg vind, ik vind het heerlijk om lekker buiten bezig te zijn met planten en dieren, geef mij dit maar in plaats van een kantoorbaan!

Volgens mij had ik al een beetje over beide jongens hier op de boerderij verteld in de vorige blog, dus daar zal ik niet over uitbreiden. Wat wel heel leuk is, is dat er 2 nieuwe vrijwilligers bijgekomen zijn. Meriam komt uit Roermond (ja idd nogal raar om een Nederlander hier tegen te komen) en Yvonne komt uit Duitsland. Onze baas heeft ook twee vrijwilligers bij huis, Georgia uit Australië en Rafael uit Duitsland. Volgende week gaat Yvonne weer verder reizen, maar komt een vriendin uit het dorp naar de boerderij om hier in de zomer te werken. Super leuk om hier al die mensen te leren kennen, wat ook grappig is, is dat de Europeanen in de meerderheid zijn (1 Australiër, 6 Europeanen, 4 Canadezen). Met onder andere deze mensen hebben we in korte tijd een hele hechte vriendengroep gevormd, waarmee ik me nog geen seconde verveeld heb.

Soms hebben we een filmavond in de man-cave van een van de jongens uit het dorp, ze hebben boven de werkplaats een ruimte met een mega scherm en fijne banken, dus dikke prima om hier een film te kijken. Ook heeft Sheldon me geleerd om met een geweer te schieten, een pistool kon ik al, maar dit is toch een stuk anders, wel heel erg leuk trouwens! In Canada is Wednesday Wingnight een dingetje, overal waar ik kom zijn er lokale bars en restaurants die hier op in gaan. Daarom zijn wij op woensdag avond vaak te vinden in The Doghouse, een soort fancy bar/restaurant waar we eerst kippenvleugels eten en dan een paar biertjes drinken en gezellig hangen. Een groot deel van de groep komt dan mee, dus dan zitten we al gauw met een mega groep aan tafel; erg gezellig! Er zijn niet veel uitgaan plekken hier in het dorp en een glas bier kost $9.00 (7 euro), maar we maken er het beste van. En met een leuke groep heb je niet veel nodig om het gezellig te hebben, we vermaken ons dus dikke prima!

De jongens, en dan vooral Nathan, houden zoals veel Canadezen nogal van sport kijken. En dan hebben we het niet over voetbal (blegh) nee, wij kijken nu echte sporten. IJshockey, Rugby en natuurlijk de UFC (soort worstelen/kickboksen zonder regels). Ons hebben ze ook mee gesleept en ik moet zeggen dat vooral ijshockey best wel heel interessant is. De nationale kampioenschappen waren, dus elke keer als er een wedstrijd was van de Oilers van Edmonton, Alberta zaten alle plekken vol om de wedstrijden te kijken; dit is namelijk het team dat het dichtste bij zit. We zaten erin tot de halve finale, dus dat is best wel heel erg goed; op dit moment volg ik het niet echt meer, dus of er al iemand gewonnen heeft weet ik niet. Het leuke aan deze sporten vind ik dat het zo lekker ruig is, de spelers beuken mekaar omver en gaan niet meteen zitten klagen als er wat gebeurd; ze spelen gewoon door met bijvoorbeeld een gebroken hand. Maar goed, om de voetbal fans hier niet tegen de haren in te strijken zal ik hier niet dieper op in gaan. Toch kan je zeggen dat Nathan mij langzamerhand in een ijshockey fan heeft veranderd. Daarnaast is er ook elke maand een avond UFC (vechten) waar de jongens ook trouw heen gaan. Wij gaan dan maar mee, het is een goede reden om van de boerderij af te gaan en te socializen met mensen uit het dorp. UFC wordt namelijk life uitgezonden in een lokale bar, best heel gezellig dus.

De dagen hier zijn al heerlijk lang, vanaf ongeveer 1 uur ’s nachts gaat de zon onder, maar het blijft schemerig; waarna rond 4 uur ’s nachts de zon weer naar boven komt. Dit zorgt ervoor de je het gevoel hebt dat de dag maar niet ophoudt, dus kan je lekker outdoor dingen doen. We hebben 2 vrienden uit Quebec (Franstalig Canada), Sheilany en PB, waar we BBQ ‘en met bizon vlees, of we bouwen een raft en kampvuur op het strand; alles kan! Dat vind ik zo leuk aan het noorden, iedereen hier is ongeveer hetzelfde qua houding en hobby’s, dus het is super makkelijk om nieuwe vrienden te maken. En al die kampvuren etc vervelen nooit; we brengen eten en drinken, Nathan speelt gitaar en we kletsen een hoop; de perfecte manier om de avond door te brengen. Toen het nog wat kouder was brachten we onze avonden meer door met bij mensen thuis chillen en spellen spelen; nu is het veel leuker om buiten te zijn.

Een van de grappigste avonturen die we tot nu toe beleefd hebben was met Yvonne en Meriam. We waren al vrij en besloten een nieuw wandelpad uit te vinden, dit was al een heel avontuur aangezien hij helemaal begroeid was. We kwamen uit bij een van de half ingestorte, verlaten gebouwen op het terrein, met een super mooi uitzicht op de rivier. Nou moeten jullie weten dat de rivier op veel plekken omgeven is door kliffen van kalksteen. Meriam en ik besloten dat het leuk zou zijn om naar beneden te glijden en dan proberen om terug te komen bij ons privé strand bij de boerderij; arme Yvonne had dus geen keus meer. We klommen naar beneden en childen bij de rivier, waarna we richting de boerderij begonnen te lopen. De rivier meandert nogal, dus de wandeling terug was een stuk langer dan de heenweg. Een beetje bezorgd dat we niet tot aan ons strand konden komen keken we onderweg uit naar andere, minder steile stukken waarbij we naar boven konden klimmen.

Na een dag werken is niets zo lekker als een kampvuur op het strand, of in ieder geval een kampvuur. Dus gaan we regelmatig met vrienden uit Hay River met z’n allen naar het strand voor een gezellig kampvuur. En omdat het praktisch niet donker word, zie je hele mooie zonsondergangen zonder dat het helemaal donker word. En als het te hard waait en het strand is niet zo comfortabel, dan bouwen we een kampvuur in de tuin bij iemand. Gezellig met een drankje erbij, gitaar, leuke mensen en natuurlijk smores; wat wil je nog meer?!

En wat staat in het verlengde van een kampvuur? Kamperen; iets wat we nu het weer lekker is ook regelmatig doen. In Canada kan je gewoon je tent neerzetten waar je wilt, al ben ik geen fan van kamperen in een tent. Wat wel heel leuk is, is het kamperen in een woodcabin; een klein hutje in het bos waar mensen tijdelijk blijven wanneer ze gaan jagen. Naast dat het comfortabeler is om gewoon een bed of bank te hebben, voelt het ook veiliger aangezien beren en andere wilde dieren vaak de neiging hebben om dichtbij te komen. Toen we bijvoorbeeld vorig weekend gingen kamperen in een cabin, vertelde de eigenaar ons dat we tenminste 1 geweer mee moesten nemen, aangezien hij vorige zomer 13 beren had geschoten. Aangezien het grootste deel van de groep die meeging uit Europa komt, was dit niet echt een optie want geen van ons heeft ervaring met het schieten op beren. Gelukkig mochten we een van de honden van de boerderij lenen om ons te beschermen, wat later ook nodig bleek te zijn aangezien we dat weekend 3 beren zagen. Op dit moment komen de beren uit hun winterslaap, maar er is nog niet zoveel eten voor ze in de natuur, dus hebben ze de neiging om naar mensen toe te komen. Gelukkig zijn hier alleen maar zwarte beren, die kan je eventueel nog wegjagen, bij een grizzly weet je dat dit je einde wordt. Uiteindelijk werd het een super leuk weekend, waarin we zwommen in de rivier, vlotten bouwden en nog veel meer leuke dingen deden.

Het weekend waarin lokale mensen het meeste lol hebben van het hele jaar is May Long Weekend, het tweede weekend van mei. Deze dag is officieel voor de verjaardag van koningin Victoria, maar de meesten gebruiken het gewoon als een extra lang weekend voor leuke dingen. Wij werden door een vriend uit Hay River en zijn vriendengroep uitgenodigd om met hen naar Pine Point te gaan; half de regio vertrekt daar heen tijdens May Long. Vroeger was dit een mijnwerkers stadje, maar toen de mijn sloot liep ook het stadje leeg; zelfs gebouwen werden verplaatst. Nu heb je dus een grote mijn en een verlaten stad, de ideale plek om te gaan kamperen. We namen quad mee, go-karts, side-by-sides, crossmotoren en andere offroad voertuigen en toen begon het lol maken. We gingen crossen, de jongens lieten ons het terrein zien, gingen naar verlaten plekken zoals een hotel en kerkhof en nog veel meer. Ondanks dat de halve regio hier zit heb je geen last van andere mensen, dus waren wij met onze groep van 20 man helemaal blij met onze plek met uitzicht op de mijn. Het leuke is dat de vriendengroep die ons uitnodigde elkaar als sinds de kindertijd kent, dus alle grappige verhalen komen los bij het kampvuur. Misschien klinkt deze beschrijving niet helemaal top, aangezien het heel erg samengevat is, maar dit is serieus het beste weekend dat ik tot nu toe heb gehad in Canada. Ik heb me kapot gelachen, had regelmatig een adrenaline boost, leerde nieuwe mensen kennen en had een super weekend met ze, kortom een top weekend!

Er is een grote kans dat ik de helft van mijn avonturen vergeten ben te vertellen, er gebeurd ook zo veel! Toch denk ik dat dit (lange) verslag een goed beeld geeft van mijn tijd in het noorden. Veel mensen verklaarden me voor gek, dat ik alleen naar een klein dorp in het noorden van Canada ging, maar het is een van mijn beste beslissingen ooit geweest. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt met mensen overal vandaan, ervaar het echte, wilde Canada en heb me nog geen seconde verveeld. Daarom voor iedereen, mocht je de kans hebben om het noorden van Canada te bezoeken, zeker doen; de mensen zijn erg sociaal, de natuur is super mooi en je hoeft je geen moment te vervelen.

Tot het volgende berichtje,