Avonturen in de Zweedse natuur

Hoi allemaal, volgens mij was het wel weer tijd voor een korte update van al mijn belevenissen; al moet ik zeggen dat 'avonturen' spannender klinkt dan dat ze waren. Dat betekend natuurlijk niet dat het geen leuke belevenissen waren :)

Het eerste dingetje waar ik over wil gaan praten is al wel een tijdje geleden, waarschijnlijk een paar dagen na mijn vorige blogpost. In september was het nog super lekker weer, op vrije dagen en in het weekend is het dan natuurlijk super lekker om naar buiten te gaan, de natuur in. Aangezien sommige vrienden een auto hebben, besloten we om naar een natuurpark in de buurt te rijden en daar te gaan hiken. Laura had via een snapchat kaart een leuke bestemming gevonden, een bergtop, dus zij was onze gids daar naartoe. In het begin was het dikke prima, we hadden een leuke route dwars door het bos en kwamen langs mooie uitzichtpunten. Maar naar een tijdje ging de route weg van de bergtop waar we naar onderweg waren, dus werd besloten om dwars door het bos te gaan en niet meer over paden te lopen. Toen werd de wandeling interessant, we moesten door struiken heen, kwamen bij een ravijntje waar we doorheen moesten en werden compleet lek gestoken door muggen. Daarnaast zagen we ook niet echt een bergtop door de bomen heen, maar Laura was zeker dus gingen we door. Op den duur waren we er helemaal klaar mee en gingen we toch maar voor de zekerheid googlen om te zien hoe ver de bergtop nog was. Wat blijkt.... er is geen berg/heuveltop, het ding waar we naar opzoek waren was gewoon de algemene naam  van het natuurgebied...

Toen we dit hoorden waren we er wel een beetje klaar mee, we hadden ong. 3 uur gelopen/geklommen/slootje gesprongen enz., dus besloten we maar richting de auto terug te lopen. Dat is nog best een uitdaging, want ook dit moest weer dwars door bossen enz heen, maar goed het is de terugweg en met een groep is het ook wel heel gezellig! We kwamen op de terugweg langs een open plek in het bos, door hem over te steken zouden we een heel stuk af kunnen snijden, dus deden we dat maar. Dat was officieel de slechtste keus van de dag, het bleek namelijk een moeras te zijn. Het gras waar je op liep dreef op water, het voelde dus alsof je op zo'n zwembad luchtbedje loopt. En als je niet uitkeek of niet voorzichtig genoeg je voet neerzette ging je er doorheen. Gelukkig redde we allemaal de overkant, niet zonder natte broek en veel te veel muggenbulten, maar goed we waren aan de overkant. We kropen daar door een haag struiken heen en kwamen bij de volgende hindernis, we stonden midden in een weiland met paarden bij een boerderij. Wij voelden ons natuurlijk super asociaal, want je bent gewoon op privé terrein van mensen, tussen hun dieren. Om er weer uit te komen moesten we de hele wei door, ondertussen redenen bedenken mocht er een boze boer komen, en konden gelukkig over het stroomdraad heen klimmen om op het boeren erf uit te komen. Gelukkig kwam er niemand naar ons toe, dus liepen wij ook maar gauw weer verder. Een voordeel was wel dat de boerderij aan een weg lag, dus dat je nu een deel van de weg terug kon volgen naar de parkeerplaats. We kwamen dus allemaal veilig weer terug bij de auto, na een zeer interessante hike.

De jongens besloten hierna om naar huis te gaan, Lau, Es en ik gingen nog met de auto naar Granna, om vol gebruik te maken van de mooie dag. Granna is een super toeristisch stadje waar bijvoorbeeld de rood/witte kerst zuurstokken vandaan komen en nog ambachtelijk worden gemaakt. Daarnaast ligt er ook de veerboot naar het enige eiland in het grote meer bij Jönköping (ik zal jullie niet vermoeien met de naam). Helaas was het seizoen al afgelopen, dus waren de meeste toeristische plekjes al gesloten; we moeten zeker dus nog een keer terugkomen!

Een andere hele vette ervaring, die een paar dagen na de hike gebeurde, heeft ook te maken met de Zweedse natuur. Zweden is een aardig groot land en er wonen maar 9 miljoen mensen, er is dus super veel ruimte voor de natuur. Dit betekend niet alleen grote natuur zoals elanden enzo, ook dicht bij huis is er altijd natuur te vinden. Het huis waar ik woon heeft uitzicht over het meer, overal zijn bossen en parken en ook in de stad zelf is nog veel groen te vinden en hier wonen ook kleine dieren. Wat daar dus zo leuk aan is, is dat wanneer ik bijvoorbeeld 's avonds nog alleen naar huis fiets en het is schemerig, dan kom je bijna altijd dieren tegen. Meestal zijn dit konijntjes en hazen, dus dat is opzich niet heel erg speciaal. Maar op die ene avond was er een heel ander dier. 

Het was al bijna donker en in een bocht, naast een bosje, zag ik een keer een schaduw de straat oversteken. Ik dacht er niet veel van, dus fietste maar gewoon door. Maar toen ik langs die plek fietste, kwam die schaduw weer uit de bosjes en rende hij over het fietspad een paar meter met mij mee! Deze schaduw was een vos en die was gewoon op een meter afstand van mij aan het rennen, je kon hem echt perfect zien! Dit was zo vet! Hij was ook helemaal niet bang ofzo en ging dus pas na een paar meter de bossen weer in! Echt een hele coole ervaring, het is misschien geen beer oid die je van dichtbij ziet, maar toch zo mooi aangezien je vossen ook niet echt regelmatig ziet ofzo; ik kwam helemaal in shock thuis :)

Zo, hebben jullie weer een korte update over mijn belevenissen hierzo. Er is nog veel meer gebeurd, maar daar zal ik volgende keer een stukje over schrijven. Hoe dan ook, voordat ik eindig wil ik iedereen nog heel erg bedanken voor alle kaartjes, super leuk en wordt zeker gewaardeerd! 

Thanks en tot de volgende keer!